Welzijn als vertrekpunt
Stilstaan bij mijn manier van werken
Een ruimte goed laten voelen begint voor mij bij hoe we ons als mens tot die ruimte verhouden. Hoe we binnenkomen, ons oriënteren, bewegen, concentreren en ontspannen. Hoe licht, geluid, geur, temperatuur en materiaal samen een sfeer vormen waarin we tot rust komen of juist geactiveerd worden. Welzijn is een optelsom van zintuigen.
In 2024 schreef ik mijn scriptie voor het examen waarmee ik mijn inschrijving in het architectenregister kon voltooien. Ik greep dat moment aan om stil te staan bij mijn manier van werken. Wat doe ik eigenlijk, en waarom? Mijn onderzoek draaide om factoren die onze ervaring van ruimte bepalen: relatie tot de omgeving, licht, lucht, beschutting, comfort, routing en sfeer. Wat ik toen nog als losse thema’s onderzocht, herken ik nu als fundament van mijn werk. Ik voel vaak intuïtief aan wat een ruimte nodig heeft om prettig te zijn. Dat gaat zelden over stijl of over vorm alleen. Wat mij fascineert, is hoe fysieke ruimte ons gevoel en gedrag beïnvloedt — en hoe zintuiglijke beleving daarin centraal staat. Ruimte gaat veel verder dan vorm en functie. Het is een ervaring. En die ervaring raakt direct aan welzijn.
In mijn werk merk ik hoe sterk tegenstellingen daarbij werken: licht en donker, ruw en glad, open en gesloten. Ze helpen ons oriënteren, brengen spanning of juist rust, geven karakter en richting. Ze maken een ruimte voelbaar. Niet door visueel spektakel, maar door wat je lichaam registreert, zonder dat je het altijd bewust benoemt.
Welzijn is niet universeel. Wat voor de één werkt, kan voor de ander juist te veel zijn. Daarom begint ontwerpen voor mij altijd met luisteren. Begrijpen wie er gebruik van maakt, wat er nodig is, wat er al is. De keuzes die ik maak — voor natuurlijke materialen, voor zachte overgangen, voor heldere indelingen — komen voort uit die gesprekken.
Deze blog is een terugblik én een vooruitblik. Van onderzoek naar praktijk, en van losse factoren naar de overtuiging dat welzijn het vertrekpunt is voor iedere ruimte die we maken.
Zoeken naar de betekenis van welzijn
Wat mijn onderzoek liet zien, is dat welzijn in de gebouwde omgeving nooit eenduidig is. Het ontstaat uit een gelaagd samenspel van factoren: de relatie met de omgeving, licht en lucht, beschutting en comfort, routing en sfeer, maar ook hygiëne en symboliek. Elk aspect afzonderlijk draagt iets bij, maar pas in samenhang ontstaat de ervaring die wij als welzijn herkennen.
Ik ontdekte hoe belangrijk de relatie met de omgeving is: zichtlijnen naar buiten, de wisseling van de seizoenen of juist de beslotenheid van een interieur maken dat we ons ergens thuis voelen. Daglicht en frisse lucht werken direct in op onze gezondheid, maar ook op onze emotie. Beschutting biedt geborgenheid en privacy, terwijl routing en ritme ons vanzelf door een gebouw laten bewegen. Hygiëne en helder materiaalgebruik geven rust en vertrouwen. En tenslotte zorgen sfeer en symboliek dat een ruimte betekenis krijgt en meer is dan functioneel decor.
Leren van Fins architect Alvar Aalto
De case studies — van Aalto, Duiker en Rietveld — lieten zien dat welzijn niet een optelsom is van losse ingrepen, maar een zorgvuldig gecomponeerde ervaring. Aalto wist licht en materiaal te verbinden aan sfeer, geborgenheid te laten samengaan met openheid, en routing zo vanzelfsprekend te maken dat de gebruiker zich intuïtief oriënteerde. Duiker liet zien hoe helderheid en hygiëne een gevoel van luchtigheid en rust kunnen scheppen, en Rietveld inspireerde me met zijn spel van vlakken en tussenruimtes die beschutting bieden zonder afsluiting.
Wat ik in hun werk herken, is het verlangen om gebouwen te maken die meer zijn dan functioneel: plekken die bijdragen aan gezondheid, maar ook aan emotie, identiteit en harmonie. Die overtuiging neem ik mee in mijn eigen praktijk.
Welzijn als vertrekpunt
Tien jaar Roem heeft me geleerd dat welzijn niet het sluitstuk is van een ontwerp, maar het beginpunt. Iedere keuze in indeling, materiaal en detail is een kans om een ruimte voelbaar te maken. Het is precies in het samenspel van die keuzes dat een interieur het leven ondersteunt en verrijkt. Zo vormt welzijn de basis waarop we verder bouwen — en waarmee ik de identiteit van Roem de komende jaren wil blijven versterken.